Een perenboom planten: standplaats, verzorging en ziekten - Agri World (2024)

Inhoudsopgave

Locatie

Bepaal vóór het planten een plek die voldoet aan de eisen van de perenboom (Pyrus communis) doet recht aan zijn omvang. Behalve voldoende ruimte, afhankelijk van de groei, moet hij een zonnige tot halfschaduwrijke en tegen wind beschermde plaats bieden. De ideale grond is kalkarm en minimaal vochtig. De fruitboom houdt ook van een zanderige, humusrijke leemgrond. Het water moet goed kunnen afvloeien omdat het gevoelig reageert op wateroverlast.

Het planten van

De beste tijd om te planten is in de herfst, tussen oktober en begin november. Dan groeit de perenboom voor het begin van de winter en kan hij het volgende voorjaar al nieuwe scheuten vormen. Vers geplante exemplaren dragen echter meestal pas na twee tot drie jaar hun eerste vruchten.

Om een goede groei en ontwikkeling van de perenboom te bevorderen, moet u de volgende details kennen en voorbereidingen treffen:

• Plantafstand: tussen drie en acht meter, afhankelijk van de groeibreedte
• Plantgatdiepte: ongeveer een derde dieper dan de hoogte van de kluit
• Diameter plantgat: twee keer zo groot als de kluit
• Maak voor het planten de kluit ruw los en leg hem in een waterbak tot er geen luchtbellen meer opstijgen.
• Meng de uitgegraven grond met compost
• Maak plantgrond los met hark of riek

Dan kun je beginnen met planten. Plaats de kluit in het plantgat en vul de holtes met de eerder gegraven grond. Druk vervolgens het oppervlak van de grond aan. Steek voor de beste stabiliteit maximaal drie stokken/steunen in de grond dicht bij de stam rond de plant. Ze moeten ongeveer even hoog zijn als de stam.

Maak de boom er dan aan vast zonder al te veel spanning. Touwen van hennep of sisal zijn hiervoor het beste, omdat deze geen vernauwingen en wonden op de schors veroorzaken. Bind het ongeveer een handbreedte onder het einde van de staak. Geef de boom tenslotte royaal water.

Ook interessant: Planten kopen: Container, kluit en wortelstok uitgelegd

Zorg

Opdat een perenboom zich optimaal zou ontwikkelen en gezond zou blijven, moet u regelmatig enkele verzorgingsmaatregelen uitvoeren:

Bewatering

Hoewel de perenboom oorspronkelijk tot de diepgewortelde soort behoorde, heeft hij zich nu door een grote verscheidenheid aan teeltvormen overwegend ontwikkeld tot een ondiepgewortelde boom. Dit betekent dat veel worteluiteinden net onder het bodemoppervlak liggen. Daar drogen ze sneller uit dan in de diepte. Om dit te voorkomen moet u vaak water geven, vooral in de zomer. Voor jonge planten is het raadzaam kalkvrij water te gebruiken. Gebruik bijvoorbeeld stilstaand water of regenwater uit een regenton.

Bemesting

Een perenboom heeft een minimale hoeveelheid voedingsstoffen nodig om te groeien. Vanaf het volgende jaar na het planten één keer per jaar in het voorjaar bemesten met rijpe compost of organische langzaam vrijkomende meststof uit de winkel. Let er bij deze laatste op dat u zich strikt houdt aan de door de fabrikant aanbevolen dosering. Anders veroorzaakt u een onder- of overaanbod. Beide kunnen schadelijke gevolgen hebben voor de fruitboom.

Snijden

Snoeien is niet alleen goed voor het uiterlijk, maar versterkt ook de boom en bevordert een gezonde groei en een overvloedige oogst. Er wordt onderscheid gemaakt tussen trainingssnoei en uitdunningssnoei. Het snoeien gebeurt tussen januari en april. Het uitdunnen kan ook alleen gebeuren of een tweede keer eind juli tot begin augustus of na de oogst. Trainingssnoei wordt al toegepast op jonge exemplaren en wordt zo nodig tot op hoge leeftijd herhaald. Hoe het werkt hangt af van het type groei.

Bij een spilboom worden alle nog zwakke zijscheuten onder een hoek van 45 tot 60 graden uitgespreid door middel van speciale stroken. Rechte, lange, sterke scheuten worden afgeknipt met een takkenschaar of snoeischaar. De middelste en langere zijscheuten moeten worden ingekort om vertakking te stimuleren. Als de fruitboom ouder is, zult u oud en vertakt vruchthout aantreffen dat moet worden verwijderd.

Om een piramidekroon te creëren, moeten drie tot vier sterke zijscheuten met een derde worden ingekort. De selectie gebeurt aan de basis van de kroon. Zorg ervoor dat uw selectie gelijkmatig verdeeld is. Snijd bovendien de centrale scheut zodanig af dat deze minstens een handbreedte boven de leidende scheuten uitsteekt. De resterende sterke zijscheuten, waterscheuten en naar binnen groeiende takken worden volledig afgesneden.

U kunt een leiboom kweken door al vroeg een houten of draadgaas te plaatsen. De geschikte scheuten worden hieraan vastgebonden en regelmatig tot een derde ingekort aan de uiteinden. Dit stimuleert de groei van takken en vruchthout. Verticaal groeiende takken worden afgebroken.

Door uitdunningssnoei worden alle zieke scheuten, dwars groeiende takken en oud vruchthout verwijderd, vooral in het interieur. Dit laat meer licht en lucht binnen. Lucht is net zo belangrijk als licht, want het voorkomt schimmel en rot door een te hoge, langdurige vochtigheid.

De beste takkenschaar in vergelijking “

Ziekten en plagen

Een goede verzorging omvat ook het controleren op ziekten of plagen en het bestrijden daarvan.

Perenroest

Perenroest (Gymnosporangium fuscum syn. Gymnosporangium sabinae) is een besmettelijke ziekte en komt vaak voor op perenbomen. Om het te voorkomen, besproeit u uw standplaats tussen begin april en begin augustus met tussenpozen van drie tot vier weken met heermoes. Er zijn ook kant-en-klare preparaten met zwavel op de markt die dit betrouwbaar voorkomen. Als er al perenroest aanwezig is, kan koperspray helpen.

bacterievuur

Heeft bacterievuur (Erwinia amylovora) zich op uw perenboom heeft verspreid, herkent u dit aan donkerbruine tot zwarte scheutpunten. Dit is een infectie veroorzaakt door bacteriën en is zelfs meldingsplichtig. Verwijder onmiddellijk alle aangetaste plantendelen. Idealiter worden ze verbrand.

Meer over dit onderwerp: bacterievuur: herkennen en bestrijden van de plantenziekte

Perenpokkenmijt

Als uw perenboom ongewone bladvervormingen vertoont, kan dit het gevolg zijn van een aantasting door perenpokkenmijt (Eriophyes pyri). Als je goed kijkt, zie je witgroene, kleine mijten met een langwerpig, wormvormig lichaam. De lichtgroene pokdalige uitstulpingen van het blad, die na verloop van tijd bruinachtig worden en het hele blad aantasten, zijn typische herkenningspunten. U kunt deze ook bestrijden met een zwavelpreparaat. Omdat ze meestal vóór of aan het begin van de bloei optreden, moet u wachten met de behandeling tot na de oogst. Onmiddellijke bespuiting is alleen raadzaam bij een zware aantasting.

Ook interessant: Een boomgaard planten: tips voor planning en verzorging